ZIEMNIACZANE FAWORKI

Nie wiem, czy istnieje poza Polską taki kraj, który ma tyle potraw z ziemniaków. Jesteśmy potęgą nie tylko w produkcji tego warzywa, ale również w ilości dań z tej bulwy. Co takiego jest wyjątkowego w nim? Tani, zdrowy, smaczny, szybki w przygotowaniu, łatwo dostępny. Inaczej smakuje o każdej porze roku. Ma niezliczone odmiany. Jedne do zup i sałatek. Inne do klusek, placków czy pyz. Obowiązkowe na polskim stole od kilku wieków. Dziś powszechne, a za czasów Jana III Sobieskiego, jako roślina ozdobna

Najwięcej potraw ziemniaczanych, powstało z potrzeby chwili, biedy czy szerokiego dostępu. Nie raz zastanawialiście się, co zrobić z pozostałymi po obiedzie (w moim przypadku to rzadka sytuacja). Kotlety, kluski śląskie i inne potrawy. Lubię wymyślać nowe formy. Z takiego pomysłu powstały faworki ziemniaczane. Zamiast puree, frytek czy pieczonych bulw. Coś nowego i smacznego. Smażone w głębokim tłuszczu, ale nie są tłuste. Najlepsze na gorąco. Chrupiące i pyszne. Gdy stygną, stają się miękkie, ale i tak są smaczne. Najlepsze z sosem czosnkowym

SKŁADNIKI:

– 8 średnich ziemniaków
– około 1,5 szklanki mąki orkiszowej jasnej lub pszennej
– sól i pieprz do smaku
– 1 łyżka majeranku
– ½ łyżeczki mielonej kozieradki
– ½ łyżeczki mielonego kminku
– olej rzepakowy do smażenia

WYKONANIE:

– ziemniaki obrać i ugotować do miękkości. Jeszcze gorące dokładnie utłuc lub zimne przecisnąć przez praskę
– dodać mąkę i przyprawy. Dokładnie i szybko wyrobić
– ciasto powinno być miękkie, ale nie kleić się do rąk. Ilość mąki zależy od rodzaju ziemniaków
– ciasto podzielić na kilka części. Wałkować na blacie, podsypywać mąką. Wałkować na grubość około 0,5 cm. Wykrawać prostokąty, robić w środku nacięcie, przewlekać jeden koniec, jak w klasycznych faworkach
– rozgrzać olej (ilość powinna być taka, by faworki mogły swobodnie pływać) do temperatury około 175°C. Smażyć z obu stron na złoto
– wcinać gorące z dowolnym sosem i surówką

Wydrukuj jako PDF