GRODZIEŃSKIE KLUSKI ZIEMNIACZANE

Polacy, którzy zamieszkiwali w okresie II Rzeczypospolitej województwo białostockie, a w szczególności powiat grodzieński, po wojnie zostali przesiedleni na tereny obecnego Podlasia. Zabrali ze sobą kulturę, ale również wspaniałe potrawy. Do dziś są one prezentowane na festiwalach smaku i przekazywane z pokolenia na pokolenie. Kuchnia Kresów Wschodnich tamtych terenów, obfitowała w potrawy ziemniaczane, mączne i z kasz. Były proste, tanie i co ważne, sycące. Przygotowywano przeróżne kluski, kartacze, placki czy kotlety. Podawano je okraszone skwarkami, a w okresie postu, cebulką, olejami czy sosem grzybowym. Potrawy mięsne były tylko w dworach magnackich i u bogatych gospodarzy. Biedniejsi mieszkańcy żywili się tym, co dało im pole, łąka czy las.

W Grodnie i okolicach, mieszkańcy przygotowywali niewielkie ziemniaczane kluseczki. Robione były z ziemniaków gotowanych, tartych surowych i mąki. Przypominały trochę małe pyzy, ale stosunek ziemniaków gotowanych do surowych był inny. Wynosi on 1:1. Dodatek mąki powoduje, że nie rozpadają się podczas gotowania. Natomiast dodatek gotowanych ziemniaków powoduje, że kluski są delikatne i miękkie. Okraszano je skwarkami, a w okresie postu cebulką lub makiem wymieszanym z miodem. Najczęściej kluski po wyjęciu z wody odstawiano, by wystygły, a następnie wrzucano je na patelnie z podsmażoną cebulką. Podawano z kiszonym ogórkiem lub kiszoną kapustą. Obowiązkowo popijano kubkiem zimnego mleka.

SKŁADNIKI:

– 1 kg mączystych ziemniaków
– 50 g mąki pszennej

WYKONANIE:

– ziemniaki obrać. Połowę, ugotować w osolonej wodzie do miękkości, odcedzić i przecisnąć przez praskę. Drugą część zetrzeć na tarce o drobnych oczkach i odcisnąć nadmiar płynu przez ściereczkę. Płyn odstawić na 20 minut, wylać, a krochmal, który pozostał na dnie dodać do masy ziemniaczanej
– połączyć ziemniaki gotowane z surowymi, krochmalem i mąką pszenną. Dokładnie wyrobić ciasto
– utoczyć wałeczek i odcinać niewielkie kawałki. Toczyć kuleczki wielkości większego orzecha laskowego
– wkładać do osolonego wrzątki, zmniejszyć ogień i gotować około 3 minuty od wypłynięcia
– delikatnie wyjmować łyżką cedzakową. Podawać ze zrumienioną cebulką, kiszonym ogórkiem, kiszoną kapustą lub sosem grzybowym. Można wyjąć z wody, odstawić by wystygły, a następnie wrzucić na patelnię z podsmażoną cebulką i wymieszać delikatnie. Do cebulki można dodać trochę wędzonej papryki, by nadać jej dymnego smaku

Wydrukuj jako PDF