LĘDŹWIANIAKI

Podlaskie soczewiaki, grodzieńskie pyszki, pymchy, kakory z Łobaczewa Małego, kobryńskie gryczaki. Co łączy te potrawy? Oprócz kresowego pochodzenia i zbliżonego kształtu, również ciasto. Wspomniane potrawy to pierogi, gdzie ciasto do otulenia farszu, jest zrobione z gotowanych ziemniaków i mąki. Są pieczone lub smażone. Ja postanowiłem stworzyć własne danie, inspirując się kresowymi klasykami. Farsz to podlaska soczewica, czyli wielokrotnie prezentowany już przeze mnie lędźwian. Ugotowany, zmielony i połączony ze smażoną cebulą, gałką muszkatołową i majerankiem, stanowi idealne wnętrze do ziemniaczanych pierogów. Najlepiej smakują z sosem grzybowym i są idealnym dodatkiem do barszczu.

SKŁADNIKI:

– 1,5 kg mączystych ziemniaków
– 300 g mąki pszennej uniwersalnej
– 300 g lędźwiana + 1 łyżka sody + 1 litr wody
– 2 duże cebule
– 50 g tartej bułki
– olej do smażenia
– 1 łyżka suszonego majeranku
– sól, pieprz i gałka muszkatołowa do smaku

WYKONANIE:

– 300 g lędźwiana moczyć 10 – 12 godzin w zimnej wodzie z sodą. Wylać wodę, wypłukać lędźwiana, wsypać do garnka i wlać świeżą, zimną wodę. Gotować kilka minut do miękkości. Odcedzić, wystudzić i zmielić w maszynce lub blenderem
– 1,5 kg ziemniaków obrać i ugotować w osolonej wodzie, wystudzić i przepuścić przez praskę. Wystudzić
– 2 cebule pokroić w drobną kostkę i zrumienić na oleju. Dodać wraz z majerankiem i tartą bułką do lędźwiana. Doprawić gałką, solą i pieprzem. Wstawić na godzinę do lodówki
– do ziemniaków dodać mąkę i szybko wyrobić jednolite ciasto. Nie powinno się kleić do dłoni
– blat obficie podsypywać mąką, odrywać kawałki ciasta i wałkować na grubość około 0,5 cm. Wykrawać spore krążki (średnica około 10 cm)
– nakładać farsz i zlepiać
– pierogi smażyć na średnim ogniu na rumiano z obu stron

Wydrukuj jako PDF