Kuchnia kresowa jest pełna wegańskich i wegetariańskich potraw. Obecna była w domach ludzi biednych, szlacheckich dworach i restauracjach wielkich miast. Czas II Rzeczypospolitej, to okres początku pierwszych ruchów społecznych zrzeszających wegetarian. Sławna w całej Europie lecznica doktora Tarnawskiego w Kosowie w województwie stanisławowskim to jeden z przykładów wykorzystania diety roślinnej na tych ziemiach. Jednak to kuchnia wiejskich chat i mieszczańskich kamienic, najdobitniej pokazywała, ze kuchnia roślinna jest nie tylko w czasach postu i biedy, a sposobem na leprze samopoczucie i sposobem na tworzenie nowych potraw i smaków.
W okresie przednówku, kiedy powoli kończyły się zapasy suszonych grzybów, marynat, kiszonek i pozostawały tylko warzywa okopowe i suszone zioła, gotowano cudowne potrawy. Były to najczęściej dania jednogarnkowe. Wrzucano do nich ziemniaki, selera, cebulę, marchew, korzeń pietruszki, główki kapusty, suszone zioła i te uprawiane w domowych doniczkach. Te ostatnie stawiano na parapetach okiennych. Były to najczęściej: natka pietruszki, szczypiorek, lubczyk czy nać selera. Dodawały świeżości w chłodne, zimowe dni. Jedną z takich potraw jest kresowa postna kapusta, która była popularna w województwie stanisławowskim w powiecie stryjskim, gdzie uprawiano na żyznych glebach przeróżne warzywa. Podawano ją, jako danie obiadowe szczególnie w okresie postu. Warzywa krojono w słupki lub ścierano na tarce. Następnie podsmażano, zalewano niewielką ilością wody. Duszono z dodatkiem suszonych i świeżych ziół. Dominująca była natka pietruszki, szczypiorek i lubczyk. By potrawa była jeszcze bardziej aromatyczna, dodawano wędzonych śliwek i przecieru pomidorowego, który robiono w okresie letnim i wekowano. Podawano z chlebem, kaszą lub ziemniakami. Zadziwiające jest to, że tak prosta potrawa, może mieć tyle smaku.
SKŁADNIKI:
– 1 kg białej kapusty
– 2 średnie cebule
– 3 duże marchewki
– 1 korzeń pietruszki
– ½ główki małego selera
– 1 duży pęczek natki pietruszki
– 1 duży pęczek szczypiorku
– 1 łyżka suszonego lubczyku
– 1,5 szklanki przecieru pomidorowego
– 10 wędzonych śliwek be pestek
– sól i pieprz do smaku
WYKONANIE:
– marchew, selera i korzeń pietruszki zetrzeć na tarce o dużych oczkach. Cebule pokroić w drobną kostkę. Do garnka wlać 3 łyżki oleju, rozgrzać, dodać starte warzywa, cebule i sporą szczyptę soli. Smażyć na średnim ogniu przez kilka minut
– dodać 2 szklanki wody, poszatkowaną w cienkie paski kapustę, pokrojone w paski śliwki, drobno posiekaną natkę, szczypiorek i lubczyk. Dusić na bardzo małym ogniu, aż warzywa będą miękkie
– dodać przecier pomidorowy, doprawić do smaku solą i pieprzem. Dusić jeszcze przez 15 minut
– potrawa najlepsza jest następnego dnia