WEGAŃSKI PAPRYKARZ SZCZECIŃSKI

Paprykarz szczeciński ma chyba więcej przeciwników niż zwolenników. Zła sławę przyniósł mu nie pierwowzór, a nieudolne podróbki, które pojawiły się po zaprzestaniu produkcji w Gryfie. Powstające w latach 90 nowe paprykarze, nie dorównywały pierwowzorowi. Paprykę pimę zastępowano zwykła. Pomidory z Węgier, tanim koncentratem. Kawałki morskich ryb, zwykłymi odpadami z przetwórstwa. Zatracono dziedzictwo kulinarne, ale nie o tym dziś będzie.

Czy jest możliwe uzyskanie rybnego smaku w kuchni roślinnej? Zdecydowanie tak. Tu z pomocą przychodzą glony morskie, które mają oceaniczny smak. Należą do nich nori, wakame i inne. Dodatkowy smak nadaje olej lniany, którego nie wymieniajcie na inny. Umamicznego smaku nadaje koncentrat pomidorowy i sos sojowy. Wspomnienie dawnych dni w wersji roślinnej

SKŁADNIKI:
– ½ szklanki ryżu
– 2 duże marchewki
– 4 łyżeczki koncentratu pomidorowego
– 1 łyżka ciemnego sosu sojowego lub tamari
– 2 łyżeczki wędzonej papryki słodkiej
– 2 łyżeczki słodkiej papryki
– 2 duże cebule
– 2 arkusze nori (lub 3 łyżki nori w drobnych płatkach)
– sól i pieprz do smaku
– 4 łyżki oleju lnianego
– 2 liście laurowe
– 5 ziaren ziela angielskiego

WYKONANIE:
 – ryż przepłukać zimną wodą i ugotować w 1 szklance wody, na małym ogniu pod przykryciem. 15 minut. Wystudzić
– marchewkę zetrzeć na grubych oczkach, cebule w drobną kostkę. Usmażyć do miękkości na 2-3 łyżkach oleju rzepakowego z liściem laurowym i zielem. Wyjąć liście i ziele, zmiksować blenderem lub malakserem, ale niezbyt dokładnie
– nori zmielić w malakserze na drobne płatki lub pociąć nożyczkami
– dodać ryż, sos, koncentrat, obie papryki, olej lniany. Wymieszać i doprawić do smaku solą i pieprzem
– odstawić do lodówki na kilka godziny

Wydrukuj jako PDF