ZATAR, ZA’ATAR, ZATHAR

Pamiętam dokładnie 15 lat temu, pierwszy raz zetknąłem się z tą przyprawą. Znajomi przywieźli mi z Maroka.

Nie miałem pojęcia co z tą mieszanką zrobić. Do czego dodać. Jak zastosować. Moja wiedza o kuchni arabskiej ograniczała się tylko do hummusu i falafeli. Potrzebowałem podróży do Marrakeszu by nabyć potrzebnej wiedzy.

Zatar stosowany jest powszechnie w krajach arabskich. Dodaje się go do warzyw i mięsa a nawet nabiału.

Czemu jest taki wyjątkowy? Zawiera w swym składzie jeden niesamowity składnik. Jest nim sumak. Ta roślina rośnie również w naszym kraju jako ozdobne drzewko. Niestety, nasza odmiana jest niejadalna. W formie handlowej, to fioletoworóżowy proszek o charakterystycznym kwaskowym, lekko octowym smaku i zapachu. To on nadaje mieszance charakteru. Kolejnym obowiązkowym składnikiem jest prażone ziarno sezamu. Inne dodatki są uzależnione od kraju. Może to być oregano, tymianek, majeranek, hyzop, czy kmin.

Moje pierwsze praktyczne wykorzystanie zataru, to hummus. Teraz nie wyobrażam sobie tej pasty bez tego dodatku. Po pobycie w Maroku doszły jeszcze inne. Do pieczonych bakłażanów z granatem, wszelkich pit, marchewkowej pasty i jeszcze by tak długo wymieniać.

W sklepach można kupić różne odmiany tej przyprawy. Niestety, często się zdarza, że kupny nie ma smaku lub ten smak jest dziwny. Zastanawiałem się dlaczego. Okazało się, że często jest zwietrzały bo leży miesiącami w otwartych workach. Nie raz zawierał zjełczały sezam.

Co w takiej sytuacji robić? Przygotować sobie swój własny. Dostanie sumaku nie jest już problemem. Pozostałe składniki można również zakupić bez problemu. Prosty w zrobieniu. Własny. Zamknięty w szczelnym pojemniku, może służyć miesiącami.

Mój przepis jest od znajomego Marokańczyka. Receptura stara jak świat

Sumak jak zawsze mam od znajomych, którzy przywożą mi z dalekich podróży. Justyny z Turcji i Kasi i Michała z Maroka. Dziękuje Wam bardzo

Zachęcam szczerze do własnej produkcji. Satysfakcja i przede wszystkim jakość.